Teško je povjerovati da su neki od ovih tretmana smatrani medicinom, međutim, prije par vijekova kada smo tek počeli da otkrivamo svijet oko nas i osnovne principe funkcionisanja našeg tijela – ovo su bili neki od najbizarnijih načina “liječenja”, prenosi nationalgeographic.rs.
Puštanje krvi
Ljekari su prije nekoliko milenijuma smatrali da se sve bolesti kod ljudi javljaju zbog “loše krvi”. Da bi se poboljšao njen kvalitet, a time i izlječio pacijent, ona je “puštana”. Ovu metodu u liječenju su koristili neki od najuglednijih iscjelitelja antike kao što su Hipokrat i Galen.
Vjerovalo se da je ljudsko tijelo ispunjeno sa 2 vrste žuči, krvlju i sputumom. Trebalo ih je izbalansirati da bi se osoba oporavila, pa je svim pacijentima sa povišenom temperaturom puštana krv. Na taj način se navodno smanjivao “višak tečnosti”. Ponekad su se u ove svrhe koristile i pijavice, a praksa je bilježena sve do 19. vijeka – kada je ustanovljeno da ovaj metod apsurdan.
Naime, u većini slučajeva on je izazivao smrt kod pacijenata, a jedan od najpoznatijih slučajeva ove prakse sa smrtnim ishodom jeste liečenje upale grla kod američkog predsednika Džordža Vašingtona.
Usijano gvožđe
Ukoliko je neko imao problema sa hemoroidima tokom srednjeg vijeka, recept je bio sljedeći: uz pomoć tanke usijane cijevi pržena je koža i na taj način su spaljivani otečeni krvni sudovi. Pošto je ovo podrazumijevalo ubacivanje šipke u anus bez anestezije, bila je veoma bolna, ali se smatrala izuzetno efikasnom. Vremenom, ova tehnika je napuštena, a umjesto nje, hemoroidi se danas uklanjaju hirurškim putem u najtežim slučajevima.
Trepanacija
Istraživanja na brojnim praistorijskim arheološkim lokalitetima su ukazala da se trepanacija vršila prije oko 7.000 do 10.000 godina, zbog čega se danas smatra jednom od prvih hirurških metoda liječenja. Njena suština je bila da se uz pomoć specijalnog čekića izbuše rupe u lobanji pacijaneta, a razlozi su mogli biti kako terapeutski tako i magijski ili religijski.
Takođe, nekadašnji ljekari su vjerovali da se na ovaj način pacijent može izliječiti od epilepsije, migrene i krvnih ugrušaka. U nekim slučajevima, ova metoda se koristila i kao lijek protiv “zlih duhova”.
Upotreba žive
U savremenom svijetu svi znaju za opasna svojstva žive, pa se ona koristi samo u posebnim situacijama kada se vodi strogo računa da ne dođe do trovanja onih koji sa njom rukuju – njena isparenja su štetna po zdravlje. Ipak, ovaj podatak nisu znali stari Grci i Persijanci, pa su je koristili i u medicinske svrhe.
Od nje su se pravile masti i lekovi, koji su se pacijentu davali u velikim količinama. Vjerovalo se da ona produžava život, a interesantno je da su je alhemičari izuzetno cijenili i od nje pravili napitke – smatrajući ih eliksirom života. Jedan od najpoznatijih primjera ove prakse u istoriji je bio kineski car Ćin Ši Huang, koji je umro nakon što je popio otrovno piće.
